Laatste avond Luoyang

Onze laatste avond in Luoyang zit er al weer bijna op. Nog maar 2 daagjes en dan vertrekken we weer richting het o zo bekende en veilige Nederland. Nog heel ondenkbaar op dit moment, de dagen vliegen voorbij als warme broodjes over de toonbank. We hebben voor een van de laatste keren onze tassen ingepakt en onze wekker gezet om morgen naar onze 5e en tevens laatste bestemming te vertrekken, Beijing. We nemen hiervoor weer lekker luxe de hogesnelheidstrein (die ons in maar 5 uurtjes naar plaats van bestemming zal brengen).

We moesten woensdagmorgen vroeg ons bed uit (lees 5.30 uur) dit zorgde voor het nodige ochtendhumeur maar dan hadden we wel wat; luxe reizen in de snelste trein van China. Deze bracht ons met 300 km/h in maar 1,5 uur tijd naar Luoyang ( 400 km)

We kregen van onze contact persoon in Xian te horen dat we niet in het eerst geboekte hotel konden blijven slapen omdat deze nog geen nieuwe permit voor 2014 voor buitenlanders hadden gekregen. Dus hadden ze ons maar een wat luxer hotel geboekt. Je zult begrijpen dat wij hier niet veel moeite mee hadden. Het was dan ook een zeer mooi hotel. Maar we waren vooral erg enthousiast over de bedden, hier hadden ze voor de eerste keer tijdens onze hele reis gewoon zachte matrassen! Wat waren onze ruggen hier blij mee :)
Donderdag hebben we niet veel meer gedaan, we zijn wel even de stad ingegaan om een beetje cultuur te spotten en dan met name de fashion culture die tot onze verbazing erg interessant was.
Vandaag zijn we richting de Shaolin Temple geweest, de plek waar de kung fu en het boeddhisme zijn ontstaan hebben gevonden. Dit beloofde dus al heel wat. De rit naar de tempel was nog wel even spannend. Pauline en ik hebben in het busje nog wel even met de billen bij elkaar geknepen gezeten. Het was een typische Chinese chauffeur die het niet erg vond om af en toe een beetje af te wijken van zijn weghelft en spannende inhaalmaneuvres uit voerde. (Bewijs staat op film) Uitpuffend bij de tempel aangekomen kwamen we erachter dat onze gids geen enkel woord Engels sprak en we dus maar moesten proberen om hier iets van te maken. Voor deze plek geldt wel dat beelden zoveel meer zeggen dan woorden en we ons hier (denken we) aardig uit hebben geholpen. Na een paar uur hier rond gelopen te hebben en een super gave kung fu show te hebben gezien mochten we the high way of hell in het busje weer betreden, hier keken we erg naar uit. Eenmaal in ons hotel aangekomen gingen we weer wat fashion cultuur opsnuiven. We hadden namelijk her en der opgevangen dat er zowaar een H&M in Luoyang aanwezig was. Luoyang kept growing on us. Na deze inspannende dag hadden we dan ook besloten om lekker vroeg richting ons hotel te gaan en ons voor te bereiden op morgen.
In Beijing hopen we nog naar een acrobatiek show te gaan en nog even wat laatste fashion culture op te snuiven voordat we weer terugkeren naar het groente etende en Nederlands sprekende land.

Verder willen we nog vermelden dat we de poetsvrouw van het Luoyang hotel erg zullen missen. Zij was altijd erg druk in de weer om de hotel lobby keurig op orde te houden. Daarbij veegde ze ook graag met haar bezem/ borstel en Swiffer rond ons bankje heen en volgde ze je ook als je ergens anders ging zitten. Die stoffige westerlingen ook. Typisch..

Ciaau