Living the ''Canadian Life''

Over een maand pakken we alweer het koffer in om naar huis te gaan….hoe snel de tijd hier voorbij is gevlogen en wat een fantastische dingen we al hebben meegemaakt en nog op de planning hebben staan!

Zo zijn Emma en ik er onder andere een week tussenuit geglipt om the city life in New York te gaan verkennen. Wat was het weer heerlijk om een bezoek te brengen aan deze stad. Omdat we nog studenten zijn besloten we de Greyhound bus naar New York te nemen, een reis die maar liefst 12 duurde. Je moet er wat voor over hebben toch? Nadat we terug kwamen van (een hele week) New York moest we weer flink aan de bak voor de scriptie, deadlines kwamen steeds dichter bij en er moest nog veel gedaan worden.

Ondanks dat we ons al 3,5 maand inwoner van Toronto mogen noemen ontdekken Emma en ik nog steeds nieuwe wijken en leuke plekken. Maar wat wil je ook in een stad met een inwonertal van 6 miljoen mensen?
Zo zijn we nog naar het distillery district geweest: deze gebouwen fungeerde vroeger als bierbrouwerijen maar hebben ze nu omgetoverd in grote warenhuizen, Bloor street: de duurste winkelstraat van Toronto, Rosedale: hier wonen de rijkste mensen van Toronto en dus van Canada, de huizen en auto’s zijn enorm, University avenue: een levendige buurt met veel studenten.

Ook zijn we onlangs door een collega meegenomen naar een zogenaamde maple town. Dit is de plek waar ze maple syrup maken, harstikke leuk om te zien. Maar heel eerlijk was het beste gedeelte van deze tour toch wel de Canadese pannenkoeken, wat waren deze lekker en natuurlijk geserveerd met biologische maple syrup! Voor mij geen Europese pannenkoeken meer!
Daarnaast zijn we ook nog naar een hockey wedstrijd mogen gaan kijken in the maple leaf stadium, het grootste hockey stadium van Canada. Wat was dit indrukwekkend! Hier zag je pas echt hoe het hockey leefde onder de Canadezen. Een van de hoogtepunten van de wedstrijd was toch wel dat The Maple Leafs ook nog (een keer) wonnen, iets wat het afgelopen hockey seizoen bijna niet is voorgekomen. Lucky bastards dat we zijn.

Afgelopen weekend hebben we de “board meeting” gehad. Een vergadering die vier dagen duurde en plaatsvond in het chicste hotel van Toronto. Board members en divisie leden vanuit het hele land kwamen hiervoor naar Toronto. Op zon'n momenten realiseer ik me weer goed hoe enorm Cananda is. Vliegen van Vancouver naar Toronto kost maar liefst 7 uur!! Voor diezelfde tijd zouden wij alweer in Europa zijn.
Deze meeting betekende ook dat we ons plan tot dusver moesten presenteren, voor een publiek van 50 mensen. Het was ontzettend goed gegaan, en iedereen heeft ons volop geprezen en gecomplimenteerd. Die kunnen we in onze zak steken. Afsluiting van dit weekend vond plaats met een diner in de TD bank, een van de grotere banken hier. We zaten op de 54e verdieping en hadden dan ook een prachtig uitzicht met catering verzorgd door een van de duurste restauranten in de stad

Toronto wordt vaak als filmset gebruikt voor films/series die eigenlijk in New York plaatsvinden. Zo wordt onder andere de serie suits hier gefilmd. Filmen in New York is te duur en Toronto lijkt op New York, dus dan doen ze het maar hier. Toen we afgelopen vrijdag naar huis liepen stonden er bij het cafe wat naast ons appartement ligt veel auto's en mensen, dus wij liepen er langs om te kijken wat er aan de hand was. Wat bleek, ze waren suits aan het filmen, hoe gaaf! gewoon in het cafe wat naast ons ligt. Een extraatje was dat Matt Bomer meedeed in deze episode, dus die was gewoon in een golfkarretje aan het rondrijden in onze straat. Wie kan nou zoiets zeggen?

Het weer hier begint steeds beter te worden! Afgelopen zaterdag was het zelfs zo warm dat we al in korte broek konden rondlopen, dat was helaas niet van lange duur want deze week hebben we weer temperaturen onder het nulpunt gehad (dat terwijl onze winterkleren voor een groot gedeelte al naar huis zijn). Emma en ik kunnen ons wel al gaan voorbereiden op de reis die nog op de planning staat voordat we terugkomen: Cuba. Nog 3,5 week en dan mogen we “vakantie” vieren op dit fantastische eiland waar we dan ook al volop naar uitkijken.

Ik plaats trouwens meer geregeld reisverhalen op een andere blog namelijk: lievespot.wordpress.com. Deze is wel volledig in het engels, so if you're up for a challenge.

Over een maandje zijn we dus alweer thuis, maar voor nu gaan we nog volop genieten van onze laatste weken hier.