Het bijzondere natuurfenomeen Niagria falls

We zitten alweer langer dan een maand in Canada, de tijd vliegt hier zo ontzettend snel voorbij! Dat laat ons alleen maar meer beseffen dat we van elk moment moeten genieten.

We hebben afgelopen weken weer een aantal typische Canadese dingen mogen doen. Zo kregen we afgelopen vrijdag van onze college te horen dat de Niagra falls waren bevroren, iets wat niet vaak voorkomt. Dit gaf ons aanleiding om meteen richting het station te lopen en, heel spontaan, een treinkaartje kaartje te kopen om dit natuurverschijnsel met eigen ogen te gaan aanschouwen. Die zaterdag moesten we dus vroeg ons bedje verlaten (7 uur is veel te vroeg voor een zaterdagmorgen) en namen we de trein richten de waterval. Na een reis van 1,5 uur kwamen we aan op de plek van bestemming. Het leek alsof we aankwamen in niemandsland, er stond een klein station waar welgeteld 5 mensen zaten (zijn inmiddels al echte city girls). Op dit station kwamen we een jongen tegen uit Engeland, die ook in Toronto woonde, hij was ook speciaal afgereisd om de bevroren Niagra falls te aanschouwen. De stad Niagra zelf is een groot commercieel gedoe, er liggen diverse casino’s en haunted mansions die nog net op een hand te tellen vallen. Na een korte wandeling door dit zeer imposante gedeelte kwamen we aan bij de attractie waarvoor we waren gekomen; De Niagra Falls. Wat was het gaaf om de waterval eindelijk in het echt te zien, en dan ook nog wanneer ze gedeeltelijk waren bevroren. Doordat het sneeuwde waren ze wat moeilijk te zien, maar we kregen een duidelijk idee van de omvang en grootte.

Afgelopen vrijdag zijn we gaan skiën! De divisie van Ontario organiseerde het Ski for the Duke event en wij waren hier ook voor uitgenodigd. We moesten al om 4 uur! ons bed uit om, om kwart voor 6 op de bus te stappen richting de bergen. Hier aangekomen zijn we meteen onze ski’s gaan huren en hebben we een uitgebreid ontbijt gekregen. Hier kwamen we tot de ontdekking dat we niet de enige skiërs waren met weinig ervaring (het lijkt wel of de meeste canadezen in ski’s worden geboren). Emma en ik hebben het op deze dag door ons gebrek aan ervaring het maar op de bunny hill gehouden. De naam geeft eigenlijk al aan dat dit de beginnersheuvel was, hier hebben we aan onze ski moves kunnen werken.

Afgelopen zondag waren we door een collega uitgenodigd om mee te gaan schaatsen en brunchen, waar Emma en ik de avond van tevoren op de schaatsbaan de schaatsers nog hard hadden uitgelachen moesten we er nu snel op terugkomen. Het schaatsen was toch iets moeilijker dan we ons konden herinneren. Waar Emma het al snel onder de knie had, stond ik nog wat onzeker op het ijs. Na deze intensieve work out waren we uitgenodigd om bij onze collega te gaan brunchen. Zijn vrouw was mexicaans en had ‘’mexicaanse’’ eieren voor ons gemaakt. Tijdens deze brunch hadden we echt al de warmte van een canadees gezin mogen meemaken. In Toronto is it however nog steeds erg koud, waar we meekrijgen dat het in Nederland al richting ''lente temperaturen'' gaat hebben we hier deze week nog een aantal keer gevoeltstemperatuur -15 gehad. Komende week voorspellen ze dat het boven de nul uitkomt, t-shirt week voor de canadezen!

Gisteravond zijn we met Daja en een vriend van hem uit London bij een heerlijke italiaan gaan eten en daarna naar een ''board game cafe'' geweest. Dit is een cafe waar ze honderden board games hebben! Super leuk, board games spelen met een groep vrienden en cocktails drinken. Het leuke was ook nog dat die vriend uit London nu sinds een halfjaar in New York woont.

Emma en ik zijn nog druk bezig aan onze scriptie. Over iets meer dan een week gaan we een kleine week gaan we er dus even tussenuit naar New York om af te schakelen van onze scriptie. Die vriend van Daja heeft ons ook al aangeboden om ons rond te leiden in New York! Super handig dus.

Ik ga nu ook een blog bijhouden in het engels, voor wie deze blog ook wilt volgen: https://lievespot.wordpress.com/